SECURE ZONE (COMPLETED)

CHAPTER 7

SHANE

We've been traveling for almost an hour now. We're heading to Santolan, as what Seth said there's a possibility that we can get a rescue if we go there.

Medyo nahihirapan lang kami sa pagbyahe dahil madaming nakaharang na sasakyan at kung ano-ano pa sa kalsada. The road is so messy that it's hard to move our car out to that place. We always check and remove those things that blocking our way, thank God because there's just a few zombies here, because we are in the highway.

"Okay na ba?" tanong ko habang nakadungaw sa bintana.

"Ayos na!" saad ni Seth pagkatapos nila pagtulungang kargahin ang motor na nakaharang sa daraanan namin.

Kalalabas lang namin sa highway at kagaya ng mga nadaanan namin ay nagkalat din ang mga motor at sasakyan dito. Nahihirapan gumalaw ang sasakyan namin kaya tinatanggal namin ang iba.

"Pasok na bilis, may paparating na sa likod!"

Paalala ni Paul habang nakatingin sa likod ng van. May iilang grupo na ng zombies ang tumatakbo sa gawi namin.

"Dali!" aniya habang isa-isa silang pumapasok.

Then Hael immediately hit the gas as we drove away there. I'm in the passenger seat now since me and Ciro switched the seats so I can monitor the area.

Umayos na ulit ang byahe namin dahil medyo maluwang na ang daanan kahit papaano. Nang sinilip ko ang mga kasama sa likod ay nakita kong tulog na ang mga ito.

Pagod na siguro. Paano ba naman, kanina pa kami buhat ng buhat sa bawat daraanan namin ay madaming nakaharang. I think we are just lucky because the zombies in those areas were not everywhere at that time. I lean my head on the backrest as I sigh soundly.

"Are you good?"

Napalingon ako kay Hael dahil nagsalita ito. Mabilis lang akong tumango.

"Yeah, I'm good, I guess?"

I said as I smirked while looking outside. He just smirked too.

"You can sleep if you want," he said as his eyes were on the road too.

Umiling ako. "No, it's fine. I think you're the one who is more tired because of driving." 

"I'm fine too, don't worry."

Ngumiti lang ako dito bago nilingon ulit ang mga kasama. Sila Alec, Naz, at Paul ay nagsasandalan ng ulo sa pagtulog. Habang si Gene sa gilid ay dumepende sa bintana. Ang tatlo naman sa likod ay tuwid na tuwid ang upo habang nakapikit ang mga mata. Ngumisi naman ako.

"Ganyan ba talaga sila matulog na tatlo?" tanong ko sa katabi na tinutukoy ay ang mga kaibigan niya.

"Yeah, because of the training, I guess?"

"They look like a robot. I bet you're just like that when you sit and sleep too." 

Natatawa kong saad. He just chuckled and nodded to what I said.

""I think so or much worse than that," Aniya. Ngumisi naman ako lalo at umiling nalang. 

I look outside, and I see that there's still many who are following our moving car on the road. I look up, and the sky is turning orange already. I think it's afternoon now. I look at Hael this time.

"I think we should find a safe place to sleep tonight. It's already afternoon, we need a place before the sun sets down." biglang saad ko sakanya.

Nilingon niya naman ang labas at mabilis na tumango sa sinabi ko.